ماهی کپور یک ماهی باهوش است و در ضمن حافظه بسیار خوبی دارد.
او می‌داند که چه چیزی خوراکی است و چه چیزی مناسب تغذیه نیست. کپور ممکن است محتویات غذایی طعمه را آزمایش کند، حتی ممکن است آن را رد کند زیرا به یاد می‌آورد که این ماده یا بوی خاصی قبلا با قلاب همراه بوده است…
کپور مانند سایر موجودات، نیازهای غذایی روزانه ای دارد که از ویتامین ها، اسیدهای آمینه، لیزین ومتیونین، کربوهیدرات ها، روغن و فیبر ساخته می‌شوند.
کپور می‌تواند اسیدهای آمینه ساطع شده از کرم‌های خونی، خرچنگ، میگو و گیاهان را احساس کند.
عصاره صدف لب سبز GLM، پودر جگر Liver و ملاس حاوی ساکاروز و اسیدهای آمینه هستند که کپور یاد گرفته است که ارزش غذایی آنها را تشخیص دهد..
بعضی از ماهیگیران بزرگ از بادام زمینی نیز استفاده می کنند.
کپور عاشق غذای پخته شده است. تکه های نان، طعمه های گوشتی، ذرت، طعم دهنده های میوه ای که حاوی ویتامین C باشد، پنیر، پودر ماهی مانند شاه ماهی که برای کپور بسیار لذیذ است، اردسویا، رابین رد، شاهدانه، عصاره جلبک دریایی، بهترین مواردی هستند که بوی مطلوبی منتشر می‌کنند که کپور به آنها واکنش نشان می‌دهد..
آنچه در یک زمان از سال در یک مکان کار می‌کند، لزوما در یک فصل کار نخواهد کرد.
اغلب در طول زمستان از مخمر ها استفاده کنید چرا که باعث زود هضم شدن خواهد شد و کپور به دلیل تحرک کمتر به آنها واکنش بهتری نشان می‌دهد. در ماه های تابستان کپور فعال تر است و باید از پروتین بیشتری استفاده کنید. با این حال کپور های قدیمی و بزرگ به پروتئین کمتری احتیاج دارند.
